قدر تو را می دانم متولد قدر

زندگی من ،دخترم: چندروز پیش، از خاطرات تولد داداشی نوشتم وخیلی هم شد اما وسط کار ،داداشی گریه کرد ومن هم مشغول انجام کارهای او شدم ویادم رفت که نوشته ها را ذخیره کنم .خلاصه همه اش پرید به همین راحتی.حالا معلوم نیست که دوباره کی فرصت مجدد دست دهد اما امروز امدم چیز دیگری بنویسم که فقط خاطره تنها نیست بلکه از نهادم بر میاید ودردلم مانده است. عزیزکم نمیدانم نسبت به مامان چه قدر شناخت پیدا کرده ای میدانی که من بیشتر از انچه که حرف بزنم حالات روحی ام در درونم موج میزند وخیلی از انها را به زبان نمی اورم .به قول بابایی ما همه چیز درونمان است .البته منظورش خانواده اش است اما گاهی فکر می کنم که من هم چه قدر شبیه او هستم .کم هیاهو اما دردرون پر ...